Z nami podnosisz kwalifikacje tak, jak Ci wygodnie!
- Wybierz tryb zaoczny i studiuj co drugi weekend
Z nami zdajesz egzaminy!
- Mamy jedną z najwyższych zdawalności egzaminów zewnętrznych w kraju
Z nami zdobywasz praktykę!
- Mamy podpisane umowy z wieloma instytucjami, dlatego nasi słuchacze zawsze znajdują atrakcyjne miejsce na odbycie praktyk zawodowych.
- Praktyki możesz też odbyć w instytucji, którą sam wybierzesz.
- W naszej szkole kształcisz się w nowocześnie wyposażonych pracowniach.
Z nami szkolisz się na kursach!
- Dla naszych słuchaczy i nie tylko organizujemy kursy dodatkowe: fryzjerstwo oraz naturopatia.
Polski system wsparcia społecznego jako rynek pracy dla opiekuna medycznego
System ochrony zdrowia ma na celu zachowanie zdrowia, zapobieganie chorobom i urazom, wczesne wykrywanie chorób, leczenie, pielęgnację oraz zapobieganie niepełnosprawności i jej ograniczenie.
Celem systemu pomocy społecznej jest umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są w stanie pokonać wykorzystując własne środki, możliwości i uprawnienia. W znacznej mierze dotyczy to osób w podeszłym wieku, które z powodu choroby skutkującej niepełnosprawnością są bezradne i nie potrafią samodzielnie zorganizować sobie życia.
Osoby starsze i niesamodzielne, potrzebują najczęściej uzupełniających się świadczeń z obu systemów.
Polityka zdrowotna,
także w zakresie opieki nad ludźmi w podeszłym wieku jest domeną Ministerstwa Zdrowia i samorządów: województwa, powiatu i gminy. Świadczenia są opłacane z obligatoryjnych, powszechnie obowiązujących składek na ubezpieczenie zdrowotne. Płatnikiem jest Narodowy Fundusz Zdrowia, który finansuje świadczenia zdrowotne, realizowane w formie opieki:
- stacjonarnej – szpitale, szpital geriatryczny, oddziały dla przewlekle chorych, oddziały geriatryczne, zakłady opieki długoterminowej – pielęgnacyjno-opiekuńcze i opiekuńczo-lecznicze, sanatoria, zakłady rehabilitacyjne, hospicja
- ambulatoryjnej – lekarz rodzinny, poradnie specjalistyczne, nieliczne poradnie geriatryczne, stomatolog,
- domowej – pielęgniarka środowiskowa/ rodzinna, pielęgniarka domowej opieki długoterminowej, hospicjum domowe
Pielęgniarska opieka domowa (przez Narodowy Fundusz Zdrowia zwana pielęgniarską opieką długoterminową)– to świadczenie zdrowotne oferowane osobom przewlekle i obłożnie chorym w ich środowisku domowym. Opieka ta kierowana jest do osób ze znacznie ograniczoną zdolnością do samoopieki, w każdym wieku i z każdą jednostką chorobową. Opieką w domu obejmowane są osoby, które nie kwalifikują się do lecznictwa stacjonarnego, a wymagają systematycznej i wzmożonej opieki pielęgniarskiej.
Stacjonarną i domową opieką długoterminową, według zasad ustalonych przez NFZ, nie może być objęta osoba jedynie niezdolna do samoopieki (nie potrzebuje wzmożonej opieki medycznej), która kwalifikuje się do pobytu w domu pomocy społecznej.
System pomocy społecznej
Drugim kreatorem polityki społecznej jest Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej ale również samorządy: województwa, powiatu i gminy.
Świadczenia są realizowane przez miejskie i gminne ośrodki pomocy społecznej oraz przez powiatowe centra pomocy rodzinie. Finansowane są przez gminy i z Budżetu Państwa.
Oferowana jest pomoc finansowa, rzeczowa i usługi opiekuńcze.
Usługi opiekuńcze są współfinansowane przez podopiecznego, w wysokości proporcjonalnej do jego dochodów. Koszt godziny opieki i zasady współfinansowania przez podopiecznego, ustala Gmina. Usługi opiekuńcze są realizowane w dwóch formach:
- stacjonarnej: domy pomocy społecznej, środowiskowe domy wsparcia
- domowej – usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze realizowane w domu podopiecznego.
Zgodnie z Art. 54. ust. 1 ustawy o pomocy społecznej mieszkaniec DPS to osoba wymagająca całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogąca samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie domowych usług opiekuńczych.
Oznacza to, że zakres pomocy DPS dotyczy podstawowej pielęgnacji (utrzymanie higieny ciała, pomoc w przemieszczaniu i pomoc w przyjmowaniu posiłków) oraz innych usług bytowych i wspomagających.
Art. 54 tej ustawy stanowi, że osoba wymagająca wzmożonej opieki medycznej kierowana jest do Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego lub Zakładu Pielęgnacyjno-Opiekuńczego.
Zasadą konstytucyjną wyrażoną w ustawodawstwie jest, że mieszkaniec domu pomocy społecznej ma prawo do takich samych świadczeń zdrowotnych jak gdyby mieszkał w swoim prywatnym mieszkaniu, tj. do opieki szpitalnej, lekarza rodzinnego, pielęgniarki rodzinnej, pielęgniarki opieki długoterminowej domowej oraz stacjonarnej i domowej opieki paliatywno-hospicyjnej.
Praktyka dowodzi, że opiekun medyczny znajdzie zatrudnienie w obu systemach, we wszystkich jednostkach organizacyjnych które realizują świadczenia zdrowotne i usługi opiekuńcze na rzecz osób niepełnosprawnych, chorych i niesamodzielnych, jak również w ramach własnej działalności gospodarczej.
Po ukończeniu zajęć w naszej Szkole na kierunku opiekun medyczny, każdy absolwent uzyskuje zaawansowaną wiedzę z zakresu opieki nad osobą niesamodzielną. Uczymy również anatomii i fizjologii człowieka oraz zagadnień z zakresu zdrowia publicznego. Słuchacze będą wiedzieli, jak poprawnie wykonać zabiegi higieniczno – pielęgnacyjne.